Τα έργα της Μαρίας Ανδρικοπούλου διαγράφουν έναν “κύκλο” γύρω από την έννοια της ύλης. Η φύση και το αστικό περιβάλλον αποτελούν το “αρχαιολογικό της σκάμμα”. Εκεί, βρίσκει ύλη, η οποία συλλέγεται ως ίχνος, με σκοπό να συνθέσει ένα νέο όλον· αυτό θα αφηγείται το χρονικό της διαδρομής και της εξέλιξης του θραύσματος. Το τελικό αποτέλεσμα αποκαλύπτει, μεταξύ άλλων, την επιτελεστικότητα ως βασικό μέρος των εικαστικών μέσων που χρησιμοποιεί. Η Ανδρικοπούλου μέσα από τα έργα της, προσπαθεί να ερευνήσει, να αφηγηθεί και να “συλλέξει” τις έννοιες του χρόνου, της φθοράς, της διαδρομής, του μέρους και του όλου, της μνήμης και της ενθύμησης· ο θεατής με τη σειρά του θα καρπωθεί το αποτέλεσμα της ενέργειας αυτής.
Maria Andrikopoulou’s artwork outlines a circle around the meaning of mater. Her own ‘archaeological excavation place’ consists of the nature and the urban space. Matter is collected as a hint, in order for a new coherent entity to be created. This new body will be a narration of the time, the route and the evolution of fragments. The outcome reveals the performativity, which is one of the basic art media she uses. Andrikopoulou tries to research, narrate, and conceive the concept of time, decay, route, matter, memory and remembrance; the spectator, through her artwork, will “harvest” the results of this effort.